Przejdź do głównej zawartości

Wejście w obieg!

Uwaga Panie i Panowie! Nowa, PĘKATA (czytaj niżej) "Dziura w podróży" wchodzi do powszechnej dystrybucji!
Od pierwszego czerwca znajdziecie ją na półkach Sklep Podróżnika w całej Polsce. Hanysów odsyłam do odziału katowickiego (Plac Wolności 9). Adresy pozostałych filii znajdziecie tutaj:
https://sp.com.pl/sklepy
Poza tym pomarańczową kniżkę będzie można dopaść w niemal wszystkich księgarniach wirtualnych, włączając empik, na którego stronie internetowej zakupy szczególnie Wam polecam.
A teraz wyjaśniam jak "Dziura..." nabrała nowych, pękatych kształtów. Wraz z Wydawnictwo ANNAPURNA postanowiliśmy po prostu zapewnić Wam jeszcze więcej atrakcji!
Poza jedynymi w swoim rodzaju rysunkami PANTERart, poszerzyliśmy więc wydanie o kolorowe i czarno-białe zdjęcia z moich podróży, foteczki studyjne dobrze znanej Wam Katarzyna Juchniewicz Photography, a także gościnne pstryknięcia Dagmara Kos i male zet. Wszystko naturalnie okraszone wesołymi i ciekawymi opisami, jak możecie sobie wyobrazić!
Korzystając z okazji chciałabym wymienić jeszcze jedno nazwisko. Pan Marian Bała - legenda polskiego alpinizmu - był uprzejmy napisać świetną, trafną recenzję mojej książki. Ta, znalazłszy się w honorowym miejscu na okładce, z pewnością zachęci niejednego poszukiwacza przygód do przyjrzenia się mojej twórczości.
Wszystkim wymienionym powyżej, a także Innym, którzy dokładając czy to kawał muru, czy to maleńką cegiełkę przyczynili się do wydania mojej pierwszej książki i jej dotarcia do szerszej publczności, serdecznie i dozgonnie DZIĘKUJĘ!
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Etykiety

Pokaż więcej

Popularne posty z tego bloga

Chomiczy pogrzeb

"(...) Pogrzeb odbywa się w godzinach wieczornych na skwerze poza terenem hostelu — zapewne by uniknąć zbytniego zainteresowania ze strony kociej rodziny winowajcy. Drobne chomicze ciałka w pudełku po butach przykryte są całunem z ręcznie haftowanej chusteczki do nosa. Po oddaniu honorów, zostają złożone do masowej mogiły pod dębem. Recepcjonista trzyma się dzielnie. Ja, nękana wyrzutami sumienia, gorzej. Może gdybym pomogła chłopakom przy deskach, zamiast siedzieć sobie na kanapie i biernie obserwować, trzy małe duszyczki nie ulotniłyby się na moich oczach, a recepcjonista nie obwiniał się teraz za ich śmierć? (…)
W pochówku, poza naszą dwójką, uczestniczą pozostali goście hostelowi. Ceremonia przyciąga też sporo gapiów. Musimy stanowić interesujący obrazek. Do Mołdawii nie zapuszcza się wielu turystów, a jeszcze mniej z nich daje się wciągnąć w obrzędy pogrzebowe miejscowych gryzoni".
(fragment „Dziury w podróży”, część „Trzy imprezy i pogrzeb w Mołdawii — Hostel zoologiczny…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Prezydent Piekar Śląskich

Zaszczytnie było mi podpisywać "Dziurę w podróży" dla Pani Prezydent Piekar Śląskich Sławy Umińskiej-Duraj!
Dziękuję raz jeszcze Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Teodora Heneczka w Piekarach Śląskich za zaproszenie na dzisiejszą imprezę Narodowe Czytanie w Piekarach Śląskich! Z przyjemnością odczytałam wesoły fragment pamiętników Aleksandra Fredry - jednego z moich literackich wzorów! Dziękuję również wspaniałej Publiczności za gromkie oklaski! Oby więcej podobnych wydarzeń w regionie!
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Kobierce i dywany

Przy okazji Walentynek nawiedziło mnie wspomnienie z czasów, kiedy na randki w ciemno umawiało się za pośrednictwem IRC-a (starożytny internetowy kanał komunikacyjny).
Otóż, spotkałam się przy takiej okazji na Rynku w Bytomiu z gościem, który zaprosił mnie na randkę tramwajem do Reala. Był to wówczas pierwszy hipermarket w okolicy, który szybko stał się modnym miejscem spotkań młodzieży i nie tylko. 
To, że koleś wziął mnie na randkę tramwajem do marketu, to jeszcze nic. Najbardziej interesujący okazał się cel wyprawy, bo jak uczciwie wyjaśnił mi zaraz na początku spotkania, miał nim być… zakup dywanu. W tamtym okresie czytałam dużo horrorów i dywan kojarzył mi się głównie z wynoszeniem zawiniętych w niego zwłok, ale zaintrygowała mnie ta misja, więc się zgodziłam. 
Na szczęście już w tramwaju okazało się, że mój nowy znajomy raczej nie ma złych intencji, a po prostu fascynuje się dywanami i szuka bratniej duszy, którą mógłby zarazić swoją pasją. Zanim jeszcze zaszliśmy na przystanek zac…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej