Przejdź do głównej zawartości

Techno-Dziadek


Halo, halo, czy wszyscy wykonali już niezbędne telefony? Ja w zeszłym roku składałam życzenia Babciom i Dziadkom 21-go stycznia, więc w tym roku czynię na odwrót  — Dziadkom i Babciom składam życzenia dzisiaj. Przytaczam przy okazji historię, która swego czasu obiegła brytyjskie media:

Para polskich emerytów w wieku 82 i 79 lat zrobiła furorę w jednym z londyńskich… klubów techno! Seniorzy czynnie bawili się wraz z angielską młodzieżą do 5 rano, a DJ, urzeczony sytuacją, osobiście ich przywitał i zawiózł windą na balkon dla VIP, skąd mieli świetny widok na całą salę. Co więcej, tak przejął się niecodzienną widownią, że zamówił i opłacił parze poranną taksówkę do miejsca, w którym się zatrzymywali (staruszkowie planowali wrócić do siebie tak, jak przybyli - metrem z dwoma przesiadkami).

Państwo Stanisława i Władysław bynajmniej nie trafili do klubu przypadkiem! Bilety kupili wcześniej online, a cała wyprawa, gruntownie zaplanowana, była marzeniem Pana Władysława od ośmiu lat. Opowiadał później:

— To najlepszy klub w Londynie. Brak słów, by opisać niezapomniane wrażenia, które pozostają na całe życie.

Chwalił zaskakujące wnętrze i świetne nagłośnienie, a w liście przesłanym potem do organizatorów imprezy dziękował za wyjątkową gościnę. Jak przystało na starszego stażem melomana, udzielił też DJ-owi kilka rad, które ten ochoczo zgodził się wdrożyć w życie…

Tak więc: Dziadkom i Babciom życzę spełnienia WSZYSTKICH marzeń bez oglądania się na innych! I żeby wnuczęta chętnie korzystały z Waszych rad i wskazówek !!

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Etykiety

Pokaż więcej

Popularne posty z tego bloga

Chomiczy pogrzeb

"(...) Pogrzeb odbywa się w godzinach wieczornych na skwerze poza terenem hostelu — zapewne by uniknąć zbytniego zainteresowania ze strony kociej rodziny winowajcy. Drobne chomicze ciałka w pudełku po butach przykryte są całunem z ręcznie haftowanej chusteczki do nosa. Po oddaniu honorów, zostają złożone do masowej mogiły pod dębem. Recepcjonista trzyma się dzielnie. Ja, nękana wyrzutami sumienia, gorzej. Może gdybym pomogła chłopakom przy deskach, zamiast siedzieć sobie na kanapie i biernie obserwować, trzy małe duszyczki nie ulotniłyby się na moich oczach, a recepcjonista nie obwiniał się teraz za ich śmierć? (…)
W pochówku, poza naszą dwójką, uczestniczą pozostali goście hostelowi. Ceremonia przyciąga też sporo gapiów. Musimy stanowić interesujący obrazek. Do Mołdawii nie zapuszcza się wielu turystów, a jeszcze mniej z nich daje się wciągnąć w obrzędy pogrzebowe miejscowych gryzoni".
(fragment „Dziury w podróży”, część „Trzy imprezy i pogrzeb w Mołdawii — Hostel zoologiczny…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Prezydent Piekar Śląskich

Zaszczytnie było mi podpisywać "Dziurę w podróży" dla Pani Prezydent Piekar Śląskich Sławy Umińskiej-Duraj!
Dziękuję raz jeszcze Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Teodora Heneczka w Piekarach Śląskich za zaproszenie na dzisiejszą imprezę Narodowe Czytanie w Piekarach Śląskich! Z przyjemnością odczytałam wesoły fragment pamiętników Aleksandra Fredry - jednego z moich literackich wzorów! Dziękuję również wspaniałej Publiczności za gromkie oklaski! Oby więcej podobnych wydarzeń w regionie!
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Kobierce i dywany

Przy okazji Walentynek nawiedziło mnie wspomnienie z czasów, kiedy na randki w ciemno umawiało się za pośrednictwem IRC-a (starożytny internetowy kanał komunikacyjny).
Otóż, spotkałam się przy takiej okazji na Rynku w Bytomiu z gościem, który zaprosił mnie na randkę tramwajem do Reala. Był to wówczas pierwszy hipermarket w okolicy, który szybko stał się modnym miejscem spotkań młodzieży i nie tylko. 
To, że koleś wziął mnie na randkę tramwajem do marketu, to jeszcze nic. Najbardziej interesujący okazał się cel wyprawy, bo jak uczciwie wyjaśnił mi zaraz na początku spotkania, miał nim być… zakup dywanu. W tamtym okresie czytałam dużo horrorów i dywan kojarzył mi się głównie z wynoszeniem zawiniętych w niego zwłok, ale zaintrygowała mnie ta misja, więc się zgodziłam. 
Na szczęście już w tramwaju okazało się, że mój nowy znajomy raczej nie ma złych intencji, a po prostu fascynuje się dywanami i szuka bratniej duszy, którą mógłby zarazić swoją pasją. Zanim jeszcze zaszliśmy na przystanek zac…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej